Ratusz
Już w 1291 r. pojawiła się pierwsza wzmianka o domu kupieckim stojącym pośrodku Rynku. W 1330 r. funkcjonuje piwnica ze składem win, oraz murowane kramy sukienników i szewców. Sześć lat później rada miejska, odbywająca posiedzenia w domu kupieckim, postanawia przenieść swą siedzibę na piętro, z czego wynika, że budynek był conajmniej dwukondygnacyjny.
Budynek ratusza już od początku swego istnienia przechodził liczne przebudowy. Cześć z nich wynikała ze zniszczeń powstałych w wyniku pożarów, część podyktowana była koniecznością dostosowania obiektu do pełnionej funkcji. Dzieje tzw. Izby Rajców są tego najlepszym przykładem.
Izba Rajców jest jedynym pomieszczeniem ratusza, które zachowało relikty pierwotnego wystroju. Jest to gotycka sala, o planie zbliżonym do kwadratu. Przekryta jest dwuprzęsłowym sklepieniem krzyżowo - żebrowym. Wnętrze zdobione było malowidłami o tematyce religijnej, częściowo zachowanymi. W 1663 r. izba została zamieniona w kaplicę i z tego okresu pochodzi barokowy wykusz, dostawiony do północnej ściany ratusza. Wejście do izby zdobi kamienny portal o typowej formie dla architektury piętnastowiecznej. Do wejścia przylega kominek, obramowany renesansowym portalem z wykutą w nadprożu datą 1597.
Wejście do ratusza zdobi portal wykonany z żółtego piaskowca przez Jana Krzysztofa Hampla w 1720 r., w trakcie odbudowy ratusza po wielkim pożarze Świdnicy w 1716 r. Bogato rzeźbiony otwór wejściowy obramowany jest dwiema kolumnami o głowicach korynckich, podtrzymującymi balkon pierwszego piętra. Kamienna balustrada balkonu ozdobiona jest kartuszem z czteropolowym herbem miasta. Drewniane dwuskrzydłowe drzwi zachowały oryginalną dekorację snycerską. Nadświetle przegrodzone jest ozdobną żelazną kratą. Obecnie mieści się w nim unikalne i jedyne na Świecie Muzeum Dawnego Kupiectwa z unikatową kolekcją miar, wag i odważników, reliktami kramów kupieckich oraz aranżacją sklepu kolonialnego z XIX/XX. Muzeum odzwierciedla kupieckie tradycje miasta.