Turystyczne Regiony Polski

Narwiańskii Park Narodowy

Narwiański Park Narodowy został utworzony w 1996 r. Jego całkowita powierzchnia wynosi 6810 ha i obejmuje bagienną dolinę Narwi pomiędzy Surażem i Rzędzianami. 90% powierzchni Parku stanowią bagna, tereny podmokłe i wody. Walory przyrodnicze Parku to przede wszystkim unikatowy system doliny rzeki Narew z bogatą florą i fauną. Dolina Narwi z silnie rozbudowanym systemem koryt rzecznych jest osobliwością przyrodniczą w tej części Europy i bywa nazywana „Polską Amazonią”. Dominujące powierzchniowo w Parku szuwary turzycowiskowe reprezentowane są przez 14 zespołów roślinnych, szuwary trzcinowe – przez 7 zespołów, a roślinność wodna przez 12 zespołów. Poza tym występują tu zbiorowiska łąkowe i ziołoroślowe oraz 2 zespoły zarośli wierzbowych i 4 zespoły leśne. Wiele zbiorowisk należy do rzadko spotykanych w kraju. Na terenie Narwiańskiego Parku Narodowego występuje ponad 600 gatunków roślin naczyniowych, w tym 13 objętych ochroną gatunkową. Dolina Narwi spełnia kryteria, które kwalifikują ten obszar jako ostoję lęgową ptaków wodno-błotnych o znaczeniu międzynarodowym i europejskim. Gniazdują tu trzy gatunki ptaków zagrożonych wymarciem w skali światowej – bielik, derkacz i wodniczka. W Parku znajdują się szlaki wodne „Narwiański Labirynt”– o długości 45 km, prowadzący przez cały Narwiański Park Narodowy, który można pokonać w 2–3 dni oraz „Kajakiem wokół Kurowa”, umożliwiający zwiedzenie w ciągu kilku godzin jednego z najciekawszych fragmentów Narwi. Pozostałe cztery szlaki piesze i cztery rowerowe przebiegają przez teren otuliny.