Święto Zwyków Wielkanocnych
Wielką Sobotę na terenie starego kościółka odbywa się Święto Zwyków Wielkanocnych, widowisko etnograficzne organizowane przez Muzeum Regionalne im. Władysława Orkana w Rabce-Zdroju i Dziecięcy Zespół Regionalny „Robcusie” działający przy Gorczańskim Oddziale Związku Podhalan. Święto Zwyków Wielkanocnych to tradycyjne poświęcenie pokarmów połączone z prezentacją dawnych zwyczajów związanych z okresem Wielkiego Tygodnia.
Zwyczaj chodzenia ze śmiertecką-śmiertką w czwartą niedzielę Wielkiego Postu. Słomianą kukłę odzianą w białe szaty obnosiły po domach dziewczęta z biednych domów. Przed gospodyniami wygłaszały okolicznościową orację, a w zamian domagały się jajek. Zwyczaj ten już całkowicie zaginął, jest przypominany przez animatorów kultury i zespoły regionalne.
W Wielki Czwartek, gdy w kościele zawiązywano dzwony, wokół świątyni z drewnianymi kłapacami, klekotkami, kołatkami innymi narzędziami dźwiękowymi biegali młodzi chłopcy robiąc wiele hałasu. Miał on odstraszyć i przepędzić wszelkie zło.
W Wielki Piątek rano, gospodarze udawali się do pobliskich potoków i obmywali się w nich zimną wodą, co miało zapewnić im zdrowie. Obmywali nią również domowników. Tego dnia nie wolno było m.in. grzebać w ziemi, używać ostrych narzędzi, zakazywano przędzenia i szycia. Gazdowie dbali, by nikt obcy nie wszedł do stajni, obawiając się, że na zwierzęta rzucony zostanie urok; zatykali też w rogach pól krzyżyki zrobione z gałązek bazi, święconych w Niedzielę Palmową, chroniąc w ten sposób uprawy przed gradobiciem.
Wielka Sobota to dzień tradycyjnego święcenia pokarmów, wody i ognia. Po powrocie z kościoła z koszyczkiem ze święcieliną trzykrotnie obchodzono dom, a skorupki z jajek zakopywano pod jabłonią, co miało zapewnić urodzaj jej owoców. Tego dnia opalano też i święcono gałązki tarniny, symbolizujące koronę cierniową. Zatknięte za święty obraz chroniły domostwo przed nieszczęściem. Święcono też hubę, którą następnie podpalano, a dymem okadzano dom i budynki gospodarcze.
Galeria zdjęć
