Konkatedra
Murowany kościół gotycki z lat 1310 – 1330 usytuowany w pobliżu rynku miejskiego. Do 1525 roku był to kościół katolicki, potem do 1945 r. ewangelicki i od 1982 roku ponownie służy katolikom.
Świątynia była wielokrotnie przebudowywana i palona. W 1688 roku pożar zniszczył oryginalne sklepienie ceglane i wyposażenie. Została odbudowana i wyposażona w nowy drewniany strop z barokowymi malaturami. W 1807 roku przechodzące przez miasto wojska napoleońskie urządziły sobie w wnętrzu kościoła magazyn i szpital. Jednak mieszkańcy rok później na nowo ją konsekrowali i odnowili.
Jednak najbardziej kościół ucierpiał w 1945 roku. Wtedy to stacjonujący w mieście żołnierze radzieccy na tzw. odchodne wzniecili pożar, które wypalił wnętrze katedry, dach się zawalił, ocalała tylko wieża. Kościół odbudowano dopiero w latach 1980 – 1982.
Świątynia jest zbudowana w stylu gotyckim i wiele jego cech jest do tej pory widocznych w jej architekturze. Budowla składa się z trzech części: nawy, absydy ołtarzowej i wieży, której cechą charakterystyczną jest boczne ustawienie względem bryły świątyni spotykane tylko w północnej części diecezji pomezańskiej.
Oprócz wieży do kościoła zostały dobudowane trzy kruchty: północna, istniejąca już w XIV wieku (obecnie jest w niej kaplica), zachodnia, wybudowana w 1731 r. i będąca dziś głównym wejściem, oraz południowa, zbudowana w XIX wieku.
Z zabytkowego wyposażenia świątyni do dziś można oglądać kutą ręcznie kratę z napisem: „W.B. Anno 1717”. Krata znajduje się po prawej stronie od wejścia.
Galeria zdjęć
