Kościół św. Michała w Karlinie
Wzniesiony został, jak podaje Micraelius w 1510 roku na polecenie biskupa Martina Carith, przez ówczesnego burmistrza i przedstawiciela kościoła w Karlinie Clausa Rinkholda, prawdopodobnie na miejscu wcześniejszego kościoła w Karlinie, zniszczonego w 1409 r. Wydaje się, że przez około 100 lat od czasu spalenia miasta przez księcia szczecińskiego Bogusława VIII - w okresie wyraźnego upadku miasta i kryzysu spowodowanego nieustabilizowaną sytuacją polityczną, mieszkańcy korzystali z prowizorycznej kaplicy wzniesionej na miejscu zniszczonego kościoła. Biskup Magnus otrzymał na ten cel w 1418 r. 30 tys. guldenów tytułem odszkodowania przyznanego przez sobór w Konstancji (oraz z kaplicy św. Jerzego zlokalizowanej za miastem przy drodze prowadzącej do Koszalina). Patronat nad kościołem sprawowali początkowo biskupi kamieńscy, natomiast po sekularyzacji - książęta szczecińscy. Od 31 grudnia 1729 r. magistrat miał prawo powoływania diakona. Do parafii kościoła karlińskiego należało miasto Karlino wraz z terenem wyspy zamkowej, młynami i innymi posiadłościami miejskimi i książęcymi oraz wsie Kowańcz, Redlino i Karścino. Początkowo kościół obsługiwał jeden ksiądz, od 1655 r. powołano drugiego kapelana, który zatrudniony był jednocześnie w szkole. Od końca XVII w. wymieniany jest także organista. Kościół otoczony był cmentarzem, który był miejscem pochówku dla mieszkańców Karlina i wsi należących do parafii karlińskiej. Cmentarz przykościelny zlikwidowano na początku XIX w. przenosząc go na ulicę Koszalińską na tzw. Wzgórze Wiatraczne (teren obecnego parku).
Galeria zdjęć
