Ambona i empora
Borkowa zakonna ambona pochodząca z XVIII wieku powstała w 1766 roku połączona jest z przejściem na dawny chór zakonnic. W balustradzie schodów prowadzących od bramki do ambony wstawiono pięć płycin ozdobionych malowidłami, portretami błogosławionych. Kosz ambony, bramka wejściowa jak i balustrada schodów, ozdobione zostały bogatą dekoracją snycerską. Głównymi akcentami tej dekoracji stało się pełnoplastyczne oddzielenie postaci, charakterystyczne dla ikonografii ambon to jest Chrystusa nauczającego ewangelistów Łukasza i Mateusza oraz Marka i Jana, wraz z ich atrybutami. Zapiecek ambony został ozdobiony obrazem na desce z wyobrażeniem św. Jana Nepomucena. Wprowadzono również zdobione kabłąki oraz rzeźby główek kobiecych i girland kwiatowych w podstawie kosza kolumn rozdzielających postacie świętych oraz głów aniołów i kapiteli w balustradzie kosza. Baldachim charakteryzujący się świetnie opracowanymi wspornikami. Lambrekin, zwieńczono rzeźbą przedstawiającą Chrystusa Zbawiciela Świata, trzymającego kulę ziemską. Empora zakonnic połączona była specjalnym przejściem przez ambonę do nawy głównej (tzw. droga komunijna dla zakonnic). Empora („chór panieński") wyposażona jest w dwa trony Kseni i przeoryszy oraz dwie pary stalli. Od dolnego kościoła oddzielona jest wysoka balustradą. Balustrada składa się z dwóch rzędów kwater. Górna część tworzą ażurowe kwatery pełniące funkcje karaty chóru zakonnego. W centrum głównej balustrady znajduje się w bogato rzeźbionej ramie obraz leżącego św. Norberta ubranego w biały strój z jego boku wyrasta drzewo, w którego gałęziach umieszczono pośrodku figurę ukrzyżowanego Chrystusa, a po bokach symetrycznie, po trzy z każdej strony okrągłe medaliony z popiersiami Kardynałów zakonników i zakonnic norbertańskich. Integralnym elementem tego zwieńczenia jest wnosząca się, pod malarskim przedstawieniem wyrzeźbiona figura św. Michała, walczącego włócznią z szatanem. Obrazy skupione w balustradzie są kontynuacją pięciu portretów z ambony, przedstawiają błogosławionych Goldeusa, Godefredusa, Hugona, Raboda, Hrozdata, Arnolda, Millo, Gilbertusa, Josepheasa, Rudolfa, Ramona, Kareniberta ubranych w stosowne szaty. Przy balustradzie chóru, od strony północnej na ścianie wiszą obrazy: Księcia Gdańskiego Mściwoja, jego żony Zwinisławy pośrodku mały ołtarzyk, zwany Tryptykiem Mestwina lub „Ołtarzykiem Mszczuja I", który książę zabierał w podróż, niestety metalowa figurka z ołtarza została skradziona w latach 70-tych XX w. W ołtarzyku pod miniaturowym portretem Mściwoja I i Zwinisławy znajdują się obrazy św. Katarzyny i Barbary. W kościele znajdują się też dwa XVII wieczne obrazy „Zdjęcie z krzyża" i „Longinus przebijający bok Chrystusa."
Galeria zdjęć
