Muzeum w Łęczycy
Muzeum w Łęczycy istnieje od 1949 roku i jest jedyną tego rodzaju placówką w powiecie łęczyckim. Jego siedzibą jest zamek obronny z XIV wieku wybudowany w okresie panowania króla Kazimierza Wielkiego w południowo-wschodniej granicy średniowiecznego miasta. Muzeum posiada w swoich zbiorach ponad 12 tysięcy przedmiotów związanych z przeszłością miasta i regionu łęczyckiego w zakresie archeologii, historii, etnografii, sztuki i przyrody.
W zbiorach archeologicznych znajdują się liczne okazy od pradziejowej działalności człowieka po eksponaty, będące świadectwem średniowiecznej Łęczycy. Na uwagę zasługuje materiał zabytkowy z pobliskiego grodziska łęczyckiego (VIII - XII wiek).
Zbiory etnograficzne dokumentują twórczość łęczyckich rzemieślników, twórców i artystów, poprzez wyroby ludowego kowalstwa, garncarstwa, plecionkarstwa i tkactwa. Zawierają elementy łęczyckiego stroju ludowego, a także tradycyjne wyposażenie wnętrz mieszkalnych, sprzęty i narzędzia gospodarcze. Na uwagę zasługuje zbiór współczesnej łęczyckiej rzeźby ludowej. Wśród figur o tematyce sakralnej, wiejskiej czy historycznej szczególne miejsce zajmuje największa w Polsce (licząca ok. 400 eksponatów) muzealna kolekcja rzeźb o tematyce demonicznej. W zestawie dominują różnorodne wcielenia najpopularniejszego diabła w Polsce – Boruty, który zgodnie z legendą ma swoją siedzibę w łęczyckim zamku.
Galeria zdjęć
