Kościół i klasztor o.o. Bernardynów
Budowa kościoła i klasztoru Bernardynów została zainicjowana w roku 1631 przez wdowę po cześniku płockim Dorotę Piwo.
Wnętrze ma bogaty, jednorodny wystrój rokokowy z 2 połowy XVIII wieku (ołtarze i prospekt organowy). W nawie głównej umieszczono epitafium z 1787 roku, poświęcone wojewodzie łęczyckiemu – Szymonowi Dzierzbickiemu. Na dziedzińcu przed kościołem znajduje się figura Matki Bożej z 1855 roku. W XVIII wieku kościół był miejscem sejmików wojewódzkich.
Po 1864 roku, w wyniku represji popowstaniowych nastąpiła kasata klasztoru. Bernardyni powrócili do Łęczycy w 1946 roku.