Zamek
Zamek w Chęcinach wzniesiono na grzbiecie skalistego wzgórza (367 m n.p.m.), na przełomie XIII i XIV wieku. Pierwsze wzmianki na jego temat pojawiają się w dokumencie króla Władysława Łokietka z 1306 roku, potwierdzającym nadanie zamku wraz z 11 wsiami biskupowi krakowskiemu – Janowi Muskacie, w którym wymieniany jest on jako zamek książęcy.
Przypuszczalnie Zamek Chęciński był w tamtym czasie ośrodkiem administracji książęcej, zaś w dalszych dziesięcioleciach XIV wieku stał się siedzibą powiatu sądowego. Był obiektem wysokiej rangi, ośrodkiem życia politycznego. W obawie przed Krzyżakami arcybiskup Janisław zdeponował tu w 1318 roku skarbiec archidiecezji gnieźnieńskiej. W dobudowanej przez króla Władysława Łokietka kaplicy przechowywany był czasowo skarbiec koronny.
Twierdza stała się jednym z miejsc koncentracji wojsk polskich udających się na wojnę z Krzyżakami. Władysław Łokietek wyruszając w 1331 r. na bitwę pod Płowcami, zwołał 14 czerwca w Chęcinach najwyższych dostojników i urzędników państwowych na pierwszy "zjazd ziem polskich". Wydarzenie to uważane jest za początek przyszłych sejmów.