Zamek w Gniewie
Najokazalszą budowlą Gniewu, pamiętającą najdawniejsze i najświetniejsze czasy grodu, jest zamek.
Choć jest to najpotężniejsza twierdza Zakonu Krzyżackiego na lewym brzegu Wisły, w jej murach panuje kameralna atmosfera. Zbudowany został na przełomie XIII i XIV wieku, pełniąc rolę domu krzyżackich komturów. Całość kompleksu otaczały ceglane mury obronne (od strony północnej i wschodniej podwójne) oraz fosy. Wjazd na dziedziniec zamkowy znajdował się w środku południowego skrzydła i poprzedzony był przedbramiem oraz zwodzonym mostem.
Wykorzystywane obecnie przejście przez skrzydło zachodnie pochodzi z XIX wieku. W skrzydle południowym znajdowały się kaplica i kapitularz (miejsce narad), w skrzydle zachodnim refektarz (jadalnia), natomiast mieszkanie komtura oraz dormitorium (sypialnia zakonna) znajdowały się najprawdopodobniej w skrzydle północnym. Przyziemie wykorzystywane było na kuchnię, piekarnię, spiżarnie, komory, magazyny i pomieszczenia gospodarcze.
Na podzamczu funkcjonowały: browar, słodownia, kuźnia, stajnie, spichlerze, wozownie, a także niewielki sad owocowy. Na teren podzamcza można było się dostać przez dwie nie istniejące już bramy -północną (od strony Dybowa) i południową (od strony portu i miasta). W czasach polskich zamek stał się siedzibą starostów, w tym najsłynniejszego z nich - Jana Sobieskiego.
Galeria zdjęć
