Historia Krynicy Morskiej
Historia Krynicy Morskiej sięga wczesnej epoki kamiennej. Od niepamiętnych czasów wzdłuż mierzei biegła droga handlowa z Gdańska do Sambii. W wieku XIII okolice te zamieszkiwane były przez słowiańskich Pomorzan oraz Prusów.
Szlak komunikacyjny z Gdańska do Królewca skłonił Komtura elbląskiego do obsadzenia w Krynicy Morskiej - karczmarza Mikołaja Wildenberga z którego gościnności korzystali kupcy, rycerze waganci i inni wędrowcy podążający tym traktem.
Pierwsze wzmianki o Krynicy Morskiej, wtedy jeszcze jako Kahlberg, pojawiają się w XV wieku.
Po wojnie trzydziestoletniej i zniesieniu panowania krzyżackiego na tym terenie, król Kazimierz Jagiellończyk nadał całą mierzeję miastu Gdańsk. Wtedy też pojawiła się polska nazwa miejscowości – Łysica, która aż do roku 1958 była używana równolegle z nazwą Kahlberg.
Rozwój Krynicy Morskiej jako kurortu morskiego rozpoczął się dopiero w 1840 roku kiedy to pięciu zamożnych kupców elbląskich założyło konsorcjum do spraw żeglugi po zalewie wiślanym, a szczególnie do obsługi linii Królewiec - Elbląg. Rok później parowiec o wdzięcznej nazwie "Jaskółka" przywiózł pierwszych gości letników.
W 1905 roku nastąpił największy rozwój Krynicy Morskiej, do miejscowości doprowadzono elektryczność oraz wodociąg, powstawały kolejne pensjonaty i wille, wybudowano duże molo, na plaży zbudowano łazienki oraz uruchomiono zakład serwujący kąpiele w grzanej wodzie morskiej. Zaczęto organizować koncerty, regaty oraz imprezy sportowe.
Niestety w 1939 roku wybuch wojny przerwał powstawanie tego nadmorskiego kurortu.
3 maja 1945 roku wojska radzieckie zajęły Krynicę Morską, zniszczona została latarnia morska i wiele pensjonatów. Po zakończeniu wojny Krynica Morska była osadą rybacką.
Po zakończeniu II wojny światowej, w latach 1945-1947, stosowano nazwę Łysa Góra, będącą tłumaczeniem niemieckiej nazwy. W 1947 r. wprowadzono polską nazwę – Łysica, zastępując przedwojenną niemiecką – Kahlberg-Liep.
Galeria zdjęć
