Historia Kiernozi
Pierwsza wzmianka o miejscowości Kiernozia pochodzi z 1303 roku, w którym, przez biskupa poznańskiego, został poświęcony kościół w osadzie Kiernozia.
Prawa miejskie osada otrzymała w 1567 roku jednak już w 1579 roku je utraciła. Ponownie prawa miejskie Kiernozia uzyskała około 1784 roku pozostając miastem do 1870 roku.
Kiernozia od XV wieku była miastem prywatnym rodów: Sierpskich, Piwów, a w XVIII w. Łączyńskich, z których wywodziła się Maria Walewska faworyta Napoleona Bonaparte, która najprawdopodobniej pochowana jest w krypcie kościoła w Kiernozi.
W 1784 roku Maciej Łączyński, żupnik sochaczewski, starosta gostyniński uzyskał dla Kiernozi przywilej na jarmarki, z których miejscowość słynie do dnia dzisiejszego.
