Gnieźnieńska Starówka
Budynki gnieźnieńskiej Starówki obejmują prowadzącą do Katedry ulicę Tumską, Rynek wraz z odnogami oraz część ulicy Bolesława Chrobrego. Sam Rynek w średniowieczu otoczony był murami. Ich pozostałości można oglądać przy ul. Farnej.
Obecny układ ulic Starego Miasta narzucony został w roku 1819, kiedy to miasto odbudowywano po wielkim pożarze. Na Rynku ocalały wtedy tylko dwa budynki, które zostały od podstaw odrestaurowane w 1980 roku.
Zabudowę Rynku cechuje duży synkretyzm, stojące tam bowiem domy wzniesiono w różnych okresach, prezentują zaś często odmienne style architektoniczne. Niektóre ozdobiono gzymsami, balkonami i fryzami.
Na powierzchni Rynku widoczne są elementy granic wytyczonych czerwoną cegłą. Przedstawiają one zarys budynków, które mieściły się na Rynku przed pożarem. Na rynku rozciera się półkole, na którym widnieją wszystkie herby miast należących do Związku Miast Polskich. Przy wejściu na Rynek znajduje się herb miasta.
Przy ul. Tumskiej na początku XIX wieku wzniesiono piękne, piętrowe budynki mieszkalne z niezwykłymi fryzami ozdobnymi, przedstawiającymi motywy floralne czy antyczne. Dziś na parterach znajdują się tam liczne restaurację i kawiarnie, które zachęcają turystów do spędzenia w nich chwili odpoczynku. W obrębie starówki znajdują się także dwa kościoły: św. Trójcy oraz oo. Franciszkanów.
Wychodząca z Rynku ul. Chrobrego, będąca główną arterią miasta, rozpoczyna się deptakiem, wzdłuż którego ciągną się kamienice z początku XX wieku. Sukcesywnie zastępowały one wcześniejszą, parterową zabudowę miasta. Warto tam zwrócić uwagę na klasycystyczny Ratusz projektu Schildnera, wzniesiony w 1830 roku, w którym znajduje się dziś Urząd Stanu Cywilnego. Odbywające się tam często śluby sprawiają, iż deptak w każdy weekend ożywa nie tylko gwarem turystów, ale także życzeniami gości weselnych i śmiechem młodych par.
Galeria zdjęć
