Kościół farny
Parafia wzmiankowana w 1364, obecny kościół wzniesiony ok. poł. XV w., w XVI w. wyniesiony do godności kolegiaty, zniszczony ok. poł. XVII w. w czasie potopu szwedzkiego, odbudowany w 1672 r., przebudowany przez Jana Bindera z Kórnika w 1792 r. W latach 1881-1887 poddany gruntownej restauracji przez Zygmunta Gorgolewskiego, murowany, z cegły w układzie polskim, w stylu późnogotyckim, z barokowym wnętrzem, trzynawowy, nawy boczne o sklepieniu kolebkowo-krzyżowym, obniżone w 1792, podparte półkolistymi arkadami na filarach.
Ołtarz główny z ok. 1640 r., silnie zniszczony w czasie II wojny światowej, odnowiony i uzupełniony w 1948 r., wczesnobarokowy z bogatą dekoracją snycerską, z obrazem Wniebowzięcia N. P. Marii z datą 1641 oraz obrazem koronacji N. P. Marii w zwieńczeniu z 1640, z rzeźbami świętych: Stanisława, Wojciecha, Piotra i Pawła. Rokokowa ambona, barokowa chrzcielnica, dwie renesansowe kamienne kropielnice, prezbiterium bogato zdobione obrazami, po obu stronach wielkiego ołtarza, w oknach kolorowe witraże, w kruchcie witraż projektu M. Turwida ufundowany na pamiątkę strajku z 1901 r.
Galeria zdjęć
