Piętrowa kamienica mieszczańska
Piętrowa kamienica mieszczańska powstała w początkach XIX w. Element zabudowy przyrynkowej – jej wygląd i charakter w sposób wyraźny odbiega od typowej, parterowej zabudowy przyrynkowej miasta z uwagi na posiadanie dwuprzęsłowego arkadowego podcienia.
Budynek ten pierwotnie parterowy, wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta o układzie dwuosiowym z sienią przelotową w osi zachodniej posiada dwuprzęsłowy arkadowy podcień. W drugim ćwierćwieczu XIX wieku nadbudowano trzyosiowe piętro.
Obiekt jest jednym z ważniejszych elementów układu urbanistycznego dawnego renesansowego miasta – terenu o zwartej zabudowie wokół prostokątnego (zbliżonego do kwadratu) Rynku, wychodzących z niego ulic tzw. „krzyżowych” stanowiących osie miasta.