O obiekcie
Witów to niewielka wieś położona w gminie Sulejów, w tej niewielkiej wsi znajduje się jeden z cenniejszych zabytków jakim jest dawne Opactwo Norbertańskie. Mało kto dzisiaj się orientuje, że położony z dala od głównych traktów komunikacyjnych cichy kościół cieszył się kiedyś wielkim znaczeniem i sławą w całym kraju, był przedmiotem podziwu odwiedzających go pielgrzymów, a także ważnych i dostojnych gości: wielmożów, biskupów a nawet królów. Najstarsze dzieje klasztoru toną w niepamięci. Jedynie historycy odnajdują ślady dawnej historii klasztoru rozproszone w różnych archiwach, nawet poza granicami kraju. Kim byli norbertanie? Norbertanie, zwani inaczej Premonstratensami / albo kanonikami regularnymi/, to zakon założony przez św. Norberta z Xanten w 1120 roku w leśnej dolinie Premontre koło Laon w regionie Pikardia w północnej Francji. Życie zakonu opierało się na regule św. Augustyna z Hippony nakazującej uwielbienie Boga przez modlitwę, także w porze nocnej, zachowanie postu, milczenie, pracę fizyczną. Około 1200 roku w okresie wielkiej ekspansji zakon obejmował ponad 500 klasztorów. Zakon przetrwał do dzisiaj. Obecnie w świecie jest 75 norbertańskich klasztorów męskich, w których żyje ok. tysiąca zakonników, oraz 7 klasztorów żeńskich z 150 zakonnicami. Około 240 kleryków przygotowuje się życia zakonnego. Nadal głównym celem tego zakonu jest uwielbienie Boga poprzez liturgię/ modlitwa brewiarzowa i Eucharystia/ oraz różne formy duszpasterstwa.
Galeria zdjęć
